Dubbele nationaliteit profvoetballers

Hot item op dit moment en een steeds terugkerend fenomeen, is dat steeds meer top profvoetballers van deze generatie en nog wel een volgende generatie ooit eens de keuze moeten maken voor welk nationaal elftal zij willen uitkomen.

Hakim Zyech, Oussama Tannane, Jerson Cabral en Jamiro Monteiro hebben dit bijvoorbeeld nog recent gedaan. Dit kwartet komt eind deze maand op 23 en 26 maart bijeen voor een interessante tweeluik tussen respectievelijk Marokko en Kaapverdië, om vervolgens uit te maken wie van de twee zich in poule F kwalificeert voor de Africa Cup van 2017.

Maar laten we het proces waarin de speler de keuze maakt eens onder de loep nemen. De keuze brengt namelijk nog al wat stof tot nadenken en te onderzoeken met zich mee.

De gemiddelde Nederlander die de Rijkswet met betrekking tot de naturalisatiewet en verlies van het Nederlanderschap erop naleest, komt al snel tot een stellige conclusie. Deze luidt als volgt;  Je verliest het Nederlanderschap bij het vrijwillig verkrijgen van een vreemde nationaliteit. Ook bij het verkrijgen van een paspoort van de vreemde nationaliteit van het land waar je van afstamt denkt men het Nederlanderschap te verliezen. Men ziet namelijk in het verkrijgen van een paspoort dat je een nationaliteit verkrijgt. Terwijl dat niet zo is, het paspoort is immers maar een document.

Even weer terug naar de speler die een keuze heeft gemaakt op basis van moraliteit ‘wat zegt het hart of het verstand?’. Als de speler eindelijk die keuze heeft gemaakt en de invloed van deze keuze voor zijn carrière zorgvuldig heeft afgewogen, is daar nog artikel 15 lid 1 a van de Rijkswet. Deze luidt als volgt; Het Nederlanderschap gaat dus voor een meerderjarige verloren door het vrijwillig verkrijgen van een andere nationaliteit. Er staan een aantal uitzonderlijke bepalingen die ertoe leiden dat je niet het Nederlandschap zou verliezen en twee nationaliteiten kunt/mag hebben. Maar de stelligheid dat je het Nederlanderschap zou verliest bij het hebben van een 2e nationaliteit maakt veel indruk en schrikt mensen af.

Ook als je contact opneemt met de front- of backoffice van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) of het consulaat van het land waar je van afstamt in Nederland en je persoonlijke situatie uitlegt, krijg je ook van hen minstens 9 van de 10x te horen dat je het Nederlanderschap verliest als je vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgt. Ze volgen wat dat betreft gewoon netjes op wat er feitelijk in het wetboek staat. Pas als je de discussie aangaat en hen wijst op het afstammingsbeginsel, komen ook zij tot inzien dat je bij geboorte al in het bezit bent van een vreemde nationaliteit en deze dus niet vrijwillig verkrijgt. Medewerkers stellen overigens ook niet met zekerheid, ten onrechte dat het aanvragen van een paspoort of registratie in het land van afstamming zou kunnen impliceren dat je vrijwillig een nationaliteit verkrijgt. Dat is natuurlijk niet zo. Even ter herinnering het paspoort of identificatiebewijs of registratie daartoe is een formaliteit c.q. document waarmee je nationaliteit kan bewijzen net zoals dat een geboorteakte dat doet bijvoorbeeld.

Het grootste deel van de spelers houdt het na interpretatie van deze wet en het contact met het IND en het consulaat wel dus voor gezien.

Je neemt aan dat het IND uitsluitsel biedt, maar helaas is dat niet altijd zo. De optie om als profvoetballer met trots en eer je vaderland te vertegenwoordigen is bij die aanname dus van de baan. Je wilt je Nederlanderschap niet zomaar verliezen of op het spel zetten. Dus de speler ziet af om op de uitnodiging van de bond voor het land van oorsprong of afstamming uit te komen in te gaan. Dit terwijl ze dat om uiteenlopende redenen wel zouden willen en soms in het belang van hun carrière of natie zelfs moeten doen!

We voelen ons dan ook als vooruitstrevend en onderscheidend zaakwaarnemersbureau voor topsporters dan ook geroepen, om onze juridische kennis te delen. Want waar veel voetballers (sporters) door hun management niet gewezen worden op het feit dat de regel niet op gaat in gevallen, waarin de meerderjarige al vóór het bereiken van meerderjarigheid in het bezit was van die vreemde nationaliteit, doen wij dat wel.
Volgens het nationaliteitsrecht van vele landen bezit men namelijk vanaf de geboorte dezelfde nationaliteit als die van één of beide ouders. Het zogeheten afstammingsbeginsel vaak alleen bekend en toegepast bij en door gevorderde juristen en advocaten.

Het zich laten registreren als burger of het aanvragen van reisdocumenten is heel wat anders dan het verkrijgen van de of een nationaliteit – bezit van nationaliteit bestond/ontstond bij geboorte van ouders die op moment in het bezit zijn van een vreemde nationaliteit dus.

Al in het bezit zijnde van een Nederlands paspoort heeft men vaak niet meer de moeite gedaan om een reisdocument te bemachtigen van het land waar men van afstamt. Je hebt immers al een reisidentificatiebewijs van Nederland.

Wat in de praktijk dan vaak nog moet gebeuren is dat de geboorteakte nog als bewijsmateriaal aangeleverd wordt om alsnog de registratie in een later stadium geregeld te krijgen. Een zelfde soort registratie zoals wij die met z’n allen kennen door naar de gemeente te gaan en jezelf of een pasgeboren baby te laten registreren of om een reis/identificatie document aan te vragen.

De registratie of afgifte van reis en/of identificatie document voor een nationaliteit waarvan je van rechtswege al in het bezit was door geboorte van ouders die over die nationaliteit beschikken betekend dus niet dat je vrijwillig een nationaliteit verkrijgt.

Ben je dus in Nederland geboren maar je ouders komen bijvoorbeeld uit Ghana, dan kun je dus kiezen om voor het nationaal elftal van Nederland of Ghana uit te komen zonder dat je daar mee je Nederlanderschap verliest. Alleen in gevallen waar je zelf afstand hebt gedaan van een nationaliteit kan het zijn dat je dan niet meer de keus hebt. Maar afstand doen van een nationaliteit is per definitie iets waar je heel erg over moet nadenken voordat je dat doet en je over moet laten adviseren door onze specialisten. Afstand doen van een nationaliteit komt gemiddeld vrijwel niet voor. Het is eerder iets wat je gevraagd kan worden door een bepaald land als je je daar wilt naturaliseren. Nederland is een land wat daar dus best wel streng op toe ziet. Je kunt niet zomaar Nederlander worden, als je besluit om Nederlander te willen worden vinden zij dan ook dat zij de regels daarvoor mogen stellen.

Dus als je kiest om voor het nationaal elftal uit te komen van het land waar je van afstamt en het een en ander moet regelen met betrekking tot registratie of aanvraag van identificatie/reis documentatie loop je dus zeker niet het risico het Nederlanderschap te verliezen.

Raadzaam is nog wel altijd even om een jurist of advocaat te raadplegen of het land waar je van afstamt er geen problemen mee heeft dat je ook de Nederlandse nationaliteit bezit.

Indien je nog vragen hebt ver je eigen situatie of dat wilt laten uitzoeken neem dan contact op met ons kantoor. Onze zaakwaarnemers en/of juristen kunnen je ook hierin goed begeleiden.

Door: Carlos Tavares De Barros